Hele volksstammen eten nooit een artisjok, afgezien van die paar stukjes uit blik op de pizza. Een verse artisjok eten met vinaigrette, de blaadjes een voor een afsabbelen tot je bij de bodem bent, zelf het hooi verwijderen en het laatste stevige stuk opeten, het is iets voor de ware liefhebbers. Die houden ook van wijn. En ze weten dat artisjok daarbij moeilijk doet. De heerlijke, kenmerkende, rare artisjoksmaak knelt wijnen af, doet de smaak ervan veranderen. Er is maar een enkel wapen voor deze strijd: frisheid.
Zuur ja, laten we het beest maar bij zijn naam noemen. Wijn met zuur, of althans waarin het zuur goed naar voren komt. Antwoord? Sauvignon blanc natuurlijk op één. Onze Wijnspijswijzer noemt ook riesling en dat klopt wel wat de zuren betreft, maar bij de luxere rieslings vind ik het een beetje zonde – de artisjok schoudert zich daarvoor te veel naar de voorgrond. Rosé is onze derde optie en jawel, dat lukt altijd. Let vooral eens op hoe het derde glas beter werkt dan het eerste!
