Wanneer beoordeelden we eigenlijk voor de eerste keer alcoholvrije wijn? We zijn er eens voor in de achterste krochten van de database van De Grote Hamersma gedoken. En ook ter plekke gearriveerd was het nog even goed zoeken: we bewaren geen aantekeningen van wijnen die niet goed genoeg worden bevonden voor menselijke consumptie. Dat zou ‘de cloud’ al te zwaar belasten. Uiteindelijk vonden we wat notities uit 2005, bijna twintig jaar geleden al weer. Om eerlijk te zijn schrokken we er een beetje van. ‘Toen al?’ vroegen we ons af. Nota bene was het nadat we in de jury hadden gezeten van de wedstrijd waarin bepaald diende te worden welk restaurant in de Benelux de beste Champagnekaart had. En voor dergelijke uitjes laten we ons graag charteren. Destijds werd unaniem besloten dat die eer was weggelegd voor ‘t Molentje in Zeebrugge. We herinneren ons nog als de dag van gisteren dat er luid applaus klonk voor de sommelier van dienst. Bij wijze van extra promotie-inspanning gaf hij te kennen dat hij zijn gasten aan het eind van de maaltijd graag nog Champagne aanbood ‘omdat Champagne minder schadelijk is bij de alcoholcontrole…’. Het laureaat kon niet voorkomen dat de tent in 2008 failliet ging.
Hoe dan ook, waarom dook juist in het artikel dat wij daarover publiceerden toch ook ‘alcoholvrij’ op? Omdat bij terugkomst op het hoofdkwartier er een karton met proefflessen alcoholvrije wijnen geleverd bleek te zijn. En daarin bevond zich ook een schuimende editie. Nu waren wij overigens ook toen al behoorlijk argwanend bij genotsmiddelen waar het lekkers uit was gehaald. Suikervrije frisdrank. Vetarme chips. Light bier. (Inmiddels is er ook al melk waar de koe is uitgehaald.) Enfin. Kortom, van alcoholvrije wijnen werden wij ook nooit vrolijk. En van jubelende proefnotities bleek ook nu weer geen sprake. Elf flessen werden zonder geschiedenis te hebben geschreven richting de glasbak gestuurd. Maar eentje beklijfde er, zo lezen wij nu terug. In eerste instantie ontkurkten we met gezonde tegenzin de fles Ariel. Niet omdat deze heette als een bekend wasmiddel (met dat schuimen zou het dus wel goed zitten) maar deze bleek nog Amerikaans ook. Echter, zo verklapte het achteretiket, deze was wel gemaakt door een zeer goede winery: Lohr. Daar hadden we eens uitstekende ‘gewone’ chardonnay van beoordeeld. Wel eentje met veel van alles, zoals in Amerika nu eenmaal alles veel groter, dikker en nadrukkelijker is. Fruit uit de tropen, banketbakkersroom en vanille. En dat vonden we ook in die Ariel terug. Bovendien chocolade, melk en wit. Plus roombotercake met wat citroenrasp. Dat er ‘brut’ op het etiket stond, vonden we overigens nergens op slaan: Ariel bleek behoorlijk zoet. Maar wel lekker – want dat was ie - bij fruittoetjes en taart.
Gaan we nu even quick forward: naar het heden. Bladerend door onze recentere notities rondom alcoholvrije wijnen dan bespeuren we daar een rode draad in. Eentje die overigens ook van toepassing is voor wit en rosé: de beste scorende soorten zijn bijna zonder uitzondering gemaakt door wijnmakers die al goede wijn mét alcohol maken. Als de basis goed is, pakt een alcoholvrije interpretatie daarvan beter uit, zo zou je kunnen concluderen. Een daarvan is al een paar jaar een vaste waarde in onze database, en dat is Weingut Leitz uit de Rheingau die zijn wijnen onder het label Motiv door Gall & Gall gevoerd weet.
We zouden zelfs kunnen concluderen dat deze producent er welbeschouwd als eerste in is geslaagd om de categorie ‘alcoholvrij’ serieus op de kaart te zetten. ‘Oud nieuws ’ zou je zodoende kunnen zeggen. Maar dat is niet helemaal het geval. Net zoals we met extra belangstelling de inspanningen van ‘onbekendere’ wijnlanden of -regio’s volgen, houden we inmiddels ook bij de categorie ‘alcoholvrij’ nadrukkelijk de vinger aan de pols. En die begint steeds overtuigender te kloppen. Eerst nog enigszins met horten en stoten zoals dat nu eenmaal gaat in emerging markets maar inmiddels bespeuren we een gezonde ontwikkeling. De techniek om wijn van alcohol te ontdoen gaat met sprongen vooruit. New kids on the block dienen zich aan, meteen al met betere wijnen. En verse bottelingen van producenten die al een alcoholvrije reputatie genieten, presteren ook beter dan voorgaande. En het zal je niet verbazen: ook Leitz. Zodoende bespeuren we nog een trend. In plaats van dat alcoholvrije wijn een soort alibi-aperitiefdrankje is tijdens Dry January nieuwjaarsborrels en andere feestelijkheden ‘om toch wat in de hand te hebben’, kijken we er niet van op als ‘alcoholvrij’ ook de maanden (en jaren) daaropvolgend zich nadrukkelijker een plek gaat opeisen: aan onze eettafel. Inmiddels lijkt ‘de kwaliteit’ dermate dat er soms zelfs de zo felbegeerde 1 + 1 = 3 ervaring ontstaat: dat ook alcoholvrije wijn lekkerder wordt door het gerecht dat erbij geserveerd wordt en vice versa. En dan hebben we het vanzelfsprekend niet alleen over de ‘toetjes’.
Te koop bij Gall & Gall
Te koop bij Gall & Gall
Te koop bij Gall & Gall
Te koop bij Gall & Gall
Te koop bij Gall & Gall
Te koop bij Gall & Gall
Te koop bij Gall & Gall
Te koop bij Gall & Gall
Hier vind je de actuele top 10 pinot blanc van alle door ons geproefde en beoordeelde wijnen nu verkrijgbaar in de winkel....
Hier vind je de actuele supermarkt top 10 pinot blanc onder 10 euro van alle door ons geproefde en beoordeelde wijnen....
Wanneer beoordeelden we eigenlijk voor de eerste keer alcoholvrije wijn? We zijn er eens voor in de achterste krochten van de database van De Grote Hamersma gedoken. En ook ter plekke gearriveerd was ...
