Luxe, tropische fruitschaal, kaneel, geroosterde nootjes, crème brûlée, en geurend als de wind van een truffelhond die in plaats van te apporteren de buit zelf heeft gesavoureerd. In Meursault zijn ze er trots op als ze een dergelijke wijn maken. Voor Amerikaanse begrippen valt de prijs enorm mee. En voor een bourgogne van een dergelijk kaliber trouwens ook. We proefden de 2017 al eens. En de 2019 mag zich wederom in het rijtje van flinke uitpakkers scharen. Wel € 2,50 duurder geworden. Troost je echter met de gedachte dat bourgognes op dit niveau ondertussen een veel grotere prijssprong hebben gemaakt.