Hoe ouder, hoe wijzer, dat geldt lang niet voor iedereen, en ook oude wijnstokken kennen zo hun gebreken. Zo geven ze met het klimmen der jaren steeds minder druiven. Maar onder de grond graven de wortels steeds dieper, halen uit allerlei bodemlagen interessant voedsel op dat over minder druiven hoeft verdeeld, die daardoor intenser van smaak zijn.

Vandaar dat veel producenten hun oudste stokken gebruiken voor een speciale cuvée. Zoals hier de grenache gris en blanc en de macabeu van een akker geplant in 1940.

Zo intens van smaak, dat een houtopvoeding een goed idee bleek. Tenminste, voor 40% van de wijn-in-wording: de luxueuze geuren en smaken van het eikenhout moeten een toevoeging zijn, mogen niet overheersen.

Proef maar: rijp fruit als sjieke witte bourgogne, subtiel wat hout, deftige smaken, een lange afdronk, en dat alles zonder dat de vrolijke zomerse geuren van Zuid-Frans wit verloren gaan.

Een wijn om nadenkend van te nippen - met een blije glimlach.