Vinho verde. Ja, dat kan ook rood zijn. Is in dit geval vervaardigd van druiven alvarelhāo, geliefd in zowel Portland als Vinho verde-gebied, caíño tinto die eigenlijk borracal heet en waarvan men niet meer weet dan dat hij een oude inwoner van het Vinho verde-gebied is, en pedrão, een druif die zelfs niet in onze druivenbijbel te vinden is, zo zeldzaam en onbekend.

Het interesseert u misschien geen bal, maar geef toe dat het leuker is dan de zoveelste merlot. Wij smullen er in ieder geval van. En dan hebben we nog niet eens geproefd wat vliegende wijnkeep Anselmo Mendes er voor ons van gebrouwen heeft.

Niet iets naar ieders smaak, wel iets in de categorie Lekker Anders. Licht van kleur, geur, smaak. Zeker geen zwaargewicht. Wel lenig aanwezig. Rood fruit, aards. Een beetje zoals rode loirewijn kan zijn. En net als rode loire: zet er eens een fijn bordje charcuterie naast. Geweldige combinatie, die vetten van blije varkens en die aardse smaken en kittige zuren.