De susumaniellodruif. Ook susumaiello. Wie kent ’m niet? Wij hebben 'm overigens ook eerst even moeten opzoeken in vuistdikke Druivenbijbel van Jancis Robinson die overigens niet verder komt dan ‘levendige, diepdonkere blauwe druif die de Adriatische Zee is overgestoken om in de hak van de Laars wijn te gaan maken’.

Inmiddels heeft ie daar vaste grond onder de voeten gekregen en treffen we 'm wat regelmatiger. Zoals deze. Vol, rond, sappig, bloezend, flink gevuld.

Met donker rijp fruit, kersen in vanillevla, een fluwelen mondgevoel, espresso met suiker en gesmolten chocoladeboontjes. Zonnig, zoet en zwoel.

Voor de liefhebbers van niet al te strenge wijnen.