Het oogstjaar 2015 was het meest recente dat ik proefde. Goed jaar overigens. Ook voor kleine bordeaux met een dito prijskaartje. 2016 niet gezien, laat staan geproefd. Zodoende thans 2017. ‘Ach en wee’-jaar. Weergoden vertoornd. Kou, water, hagel, zonluw. En dan wordt het worstelen in het zuidwesten om er nog wat fatsoenlijks van te maken. Nog redelijk gelukt, al donkert het wat in het chateau. Bonkbramen, zwarte bessen met het licht uit, de maanschaduw die de laurierboom werpt en tannines met borstelwenkbrauwen. Voorts: toch een euro kostbaarder geworden. We houden het op de schaarste.