Chateau dat niet onder stoelen of banken steekt dat er helemaal geen sprake is van een kasteel. Op het etiket (type gravure) twee loodsen. Meer kan ik er echt niet van maken. Gelukkig staan ze wel tussen de wijngaarden. Rechts voorin een gipsen Gamma-bloembak op zo’n pootje. Ook dat nog. Wat struweel (wanneer kun je zo’n woord als schrijver gebruiken, welaan, hier dan) achter het verst gelegen gebouw. Een spar naast het voorste. Op de achtergrond nog een godshuis. O.L.H. zal zich er weer eens niet tegenaan willen bemoeien. En de wijn? Klein kordaat doordouwertje. In alles een wilsbekwame bordeaux. Donkervruchtig, voldoende laurier, oprechte tannines, geen gefriemel met zoetjes en nootjes. Geen geld bovendien.