Grotendeels gemaakt met de in Spanje alomtegenwoordige garnacha. Maar dat valt niet op: groot teta de vaca op het etiket zetten wel: koeienuier. Is een lokale druif die daar enigszins op schijnt lijken.

Volgens mij had witte wijn dan meer voor de hand gelegen, maar enfin. Is in ieder geval een onalledaagse verschijning. Oud ras bovendien dat de Romeinen al kenden en burnasti noemden en naar verluidt - altijd een betrouwbare bron - verwant blijkt aan de menciá die we ook al in het noorden van Spanje treffen.

Pepe Marco en zijn zoon - de wijnmakers die ons ook Cojón de Gato schonken - maakten er een volfruitige, ingehouden kruidige, soepele, rondom gevulde tinto mee.

Rozemarijnzweem, tijmsnufje, cacaokruimel, zacht, monter en wars van tannines.