Snuffelen in de koelkast. Momentje van zwakte. Hongerklopje klopte aan de deur. Niet luid, maar hard genoeg om te beantwoorden. Mevrouw Hamersma vriendinnenavond. Wat ga ik doen? Op restaurant? Geen zin in.

Herinner me nog het uitstapje naar China, de avond daarvoor. Aan huis bezorgd. Want toen ook al geen zin om te lopen. Bakje over. Vanwege bestellen met te veel trek en een altijd te ruim uitpakkende chinees. Pekingeend over. Niet de slechtste maar ook niet de beste. Maar verdraaid, wat werd-ie veel beter met zo’n sweet & spicy shiraz. Niet uit China maar uit Chili.