Lees meer over dit domein bij hun sauvignon blanc. Maar ook rood slaat niet dood. Mooie blauburgunder (zie ook daar). 

En fijne lagrein, een van de lokale helden die zich er al sinds de 17e eeuw op zijn plek voelt. En die Berger Gei? Daar komen de druiven voor deze wijn vandaan, van de boerderij met dezelfde naam in Gries bij Bozen, het gebied dat bekend staat als de beste plek om lagrein aan te planten. Berger Gei is zelfs een van de weinige Grieser-boerderijen waar deze nog steeds exclusief wordt verbouwd. 

En de connectie? De boerderij is eigendom van de schoonfamilie van Ignaz (vandaar dat iets andere label), maar de teelt en de vinificatie neemt hij voor zijn rekening. Hand geplukt, open vat fermentatie, lagering op barrique en groot hout (12-14 maanden) plus een jaar flessenrust.

Mooie, lome lagrein.  Spannend, onalledaags, onvergelijkbaar rood. Geurend naar viooltjes en trakterend op een mondvol donker fruit dat zich in de schaduw tot rijpheid heeft weten te worstelen. Wat aardse overpeinzingen, de bitterbrigade marcheert door een bramenstruik, winkelhaken op de koop toe nemend. Zure pruimen en zwarte kersen. Een zoetje van gebrande paprika, een vanillefluistering en bittere chocola. Lauwerkrans laurier tot besluit. 

 Gei zult genieten.