Je hebt verdejo en je hebt een variëteit van die druif, de malcorta. Daar zijn ze in Rueda een tijd lang weinig respectvol mee omgesprongen. Uitsterving dreigde. Tot Javier Sanz zich over de malcorta ontfermde. Hij trotseerde diens status van lastpak. 

Weliswaar bleek de druif  lastig te oogsten (malcorta betekent letterlijk 'moeilijk te snijden') maar wie die hobbels weet te nemen wordt getrakteerd op een onalledaagse witte met een gelaagdheid die de meeste 'gewone' verdejo's vreemd is. Knapperige en toch ook sappige millefeuille van peer, perzik, meloen, abrikoos, citrus en een lichte kruiderij. Buitengewoon vieve blanco die zijn bijna-doodervaring op overtuigende wijze achter zich heeft gelaten.