Pecorino. De vergeten druif die inmiddels op op ons lijstje van ‘noodzakelijke boodschappen’ is beland. Want die status heeft ‘wijn’ inmiddels bereikt. Ingeklemd tussen keukenrollen, biologisch half-om-halfgehakt en bleekwater. ‘Niet vergeten! Witte wijn van een vergeten druif!’ Wat wil nu het geval? Vorig jaar proefde ik de 2015 reeds. Nu krijg ik plots de 2014 weer op tafel. Was men deze partij ergens vergeten misschien? Wit gaat doorgaans geen jaren mee, maar Unico heeft nog net genoeg in z’n mars. Minder fris, maar nog steeds goedgevuld met meloen, rijpe peer, mandarijn, citrus. Niet vergeten: nu opdrinken.