Bernardus. Maar dat is toch Hollands glorie in Californië, ooit de wijnbezigheid van een Pon-telg in den vreemde?

Jazeker, erg goede pinot noir, onvervalste all American chardonnay en een opvallend goede sauvignon blanc die zich kwalitatief en prijskaartjes-technisch kan meten met Cloudy Bay, het Nieuw-Zeelandse vlaggenschip. Maar kijk aan, de ondernemerszin is grenzeloos en leidde tot een Zuid-Frans avontuur.

Aldus verschijnt er tegenwoordig ook een rosé ten tonele, een groene bovendien (want biologisch) uit Coteaux d'Aix-en-Provence. En noblesse oblige, deze draagt de Bernardus versierselen met verve.

Bleek, maar niet pips. De transparante look. Het tere fruit. De lichte kruidigheid. De juiste droogheid. Het gelikte kleine zoetje.

Lavendel, rozen, opgepoetste nectarine, sinaasappel en mandarijn. Een optocht van frambozen en jonglerende perziken die onder een ereboog van herbes de Provence doorkomen om koers te zetten richting de salade Niçoise-bar.