Hela, wijnschrijfcollegaatje. Voor zichzelf begonnen. Verruilde pen voor rank. Giovanni Ascione – roepnaam als klein jochie Nanni Copè – kreeg de gelegenheid om in Castelcampagno, op de grens van Campania en Lazio, een oude wijngaard te kopen. Niet doen, zou ik zeggen. Blijf lekker schrijven. Niks te maken met zon en regen. Druifluis en ander wijnonvriendelijk addergebroed. Niet smeken of mensen je wijn willen kopen. Maar Giovanni kon de lokroep van casavechia en pallagrello nero, twee autochtone druivenrassen, niet weerstaan en ging aan de slag. Eerste oogst: 2008. Hoeveelheid: 7500 flessen. Thans: 2015. 7720 flessen en 120 magnums. Groeibriljant. Ongefilterd. Druifeigen gisten. Biologisch, dat spreekt. Ongepoetst materiaal. Zo uit de aarde getrokken. Noest. Woest. Driest. Schurend en schurkend. Hoe anders dan zijn baasje waarvan ik een fotootje heb opgeduikeld: vriendelijke boekhouder met een modeltreintjeshobby.