Druif bobal komt al eeuwen voor in Utiel-Requena, Valencia en nog wat buurgebieden in Oost-Spanje, en al die eeuwen heeft niemand ooit iets vriendelijks over ’m gezegd. Onbehouwen uitschot, groeit op voor galg en rad, slechts geschikt voor zure bulkwijn. Rustiek, zeiden mensen met gevoel voor diplomatie. Zuur maar niet duur, lalde de prijsbewuste innemer.

Verfrissende zuren hebben echter zo hun verdiensten, zeker in zo’n warm klimaat, waar de druiven alras te rijp worden en de wijnen log. En als bobal in een goede wijngaard staat en je doet een beetje je best, door ’m goed te snoeien, dan is-ie nog steeds rustiek, maar wel gezéllig rustiek, met landelijke, kruidige geuren en vleugjes dure tabak tussen het rijpe rode fruit. Zacht, zwoel en verleidelijk. En zolang we het niet doorvertellen ook nog onbekend en daardoor spotgoedkoop.