America First. Klopt als het gaat om de wijnconsumptie. In de Verenigde Staten  wordt meer wijn gedronken dan waar ook ter wereld. Drie van de vier verkochte flessen zijn er overigens van Californische komaf. En zou Californië een land zijn dan was het de vierde producent van wijn ter wereld geweest. Opvallend is dat we het in Nederland nauwelijks drinken. Wellicht komt het omdat het supermarktaanbod hier ingevuld wordt door wit, rood en rosé die als enige overeenkomst met wijn  hebben dat ze naar winegums smaken. En daar vallen we klaarblijkelijk niet en masse voor.

In het wat hogere prijssegment is de concurrentie groot. En het topniveau is toch wel heel erg kostbaar. Een paar jaar terug proefde ik met Tim Mondavi zijn wijnen in het Amsterdamse Waldorf Astoria Hotel. Tim is wijnmaker en de zoon van wijlen Robert Mondavi, de man die Californië op de wijnkaart heeft gezet. Wie een flesje van Tim’s Continuum bliefde, diende daar destijds € 250,00 neer te leggen.

Ooit ben ik al eens bij zijn vader langs geweest. Op zijn domein was ik een van de jaarlijks meer dan 100 000 bezoekers die in goede banen werden geleid door twee dozijn hospitalitymanagers. Deze wezen bruidsparen, bejaardenclubs en andere dagjesmensen op diverse ‘great photo opportunities.’ Omdat ik toch in de buurt was, bezocht ik ook Taylor’s Refresher, een drive in hamburgertent met een goede wijnkaart. Alsook Darioush, waar de vaste combinatie van winkel, restaurant en wijnmakerij schuilgaat achter een Hollywood façade van een Perzisch paleis. En jazeker, een bezoekje aan The Golden State zou niet compleet zijn geweest zonder ook Francis Ford Coppola aan te doen.

De godfather van The Godfather heeft er zijn eigen winery met restaurant, foto- en Oscargalerij. Destijds werden er ook net nog een zwembad en kinderattracties aangelegd. Wijnbeleving in Californië: ik heb het wel eens omschreven als wine-tertainment en Druiven-Disney. Je valt er van de ene verbazing in de andere.

Wat niet zo verbazingwekkend is zijn de uitstapjes die gevestigde namen richting Oregon maken, pinot noir country bij uitstek. Onder andere dankzij koele zomers en milde winters. En waar rood van deze druif door de Californische omstandigheden nog wel een lomp en jammy wil worden, is de Oregon variant juist delicater en minder schreeuwerig. Ook dit oogstjaar weer rijpe, lichtzure kersen. Frambozen op een bedje van lavendel. Voorzichtig tegen het hout leunend. Zelfs het alcoholpercentage houdt zich in. 

Slechts een vraag dient zich aan: waarom hebben ze de fles een netkous aangetrokken? Fetisj van Francis Ford?