Heel lang wisten zelfs de meest enthousiaste wijnkenners niet veel meer van Italië dan dat ze daar chianti en barolo maakten. Al die talloze wijngebiedjes met allemaal hun eigen, bijzondere druiven waren hooguit bekend bij de plaatselijke bevolking.

Wat boffen we dat dat allemaal veranderd is. Dat zelfs de meest uitheemse, verafgelegen wijnstreken in verbinding staan met de modernste wijnmaakuniversiteiten en zo met een mooie mix van traditie en aloud ambacht van hun bijzondere, authentieke druiven prachtige moderne wijnen kunnen maken.  

Nog maar kort geleden zou niemand op het idee gekomen zijn om die traditionele Zuid-Italiaanse druiven primitivo en negroamaro op te voeden op vaatjes van Frans eikenhout. 

Zo worden die woeste oergeuren beschaafd getemd zonder hun oorspronkelijke karakter te verliezen. Kersen, cacao, specerijen, de geuren van het woeste woud, en dan wat vanille van die opvoeding op deftige Franse eikenhouten vaatjes. Stoer en spannend, stevig en tegelijk zacht. Hoog geprezen door de Italiaanse wijnpers en, nog veel belangrijker, door ons!