Wat wil je nog meer? Een zwart etiket, ‘black label’ staat er ten overvloede op, goudbeletterd, en kijk nou, zo’n kippengaasverpakking als bij rioja van vroeger!

Claret, heet hij, (1910 type) ook nog. Claret, zo noemden Engelsen vroeger (het zal ook zo rond 1910 dus nog het geval zijn geweest) een wat lichtere stijl rode bordeaux. Waar ze tijdens de lunch achteloos een flesje van consumeerden. Pp, ja. Lukt met deze op Californische leest geschoeide cabernet beslist niet. Drink hier een fles van je ligt onder de lunchtafel.

Want zoals de verpakking al suggereert: veel van alles. Wel smaakvol veel van alles, daar niet van. Mooi cabernetfruit, veel, maar niet te veel hout, mooi rijpe tannines, heldere zuren… Net als een film: bijna te mooi om waar te zijn.