Voor we gaan drinken eerst maar even wat droge waar: Sinds 2003 staat er in Frankrijk meer syrah dan cabernet sauvignon aangeplant, terwijl laatstgenoemde druif toch echt de grote meneer in Bordeaux is en wereldwijd zelfs de meest aangeplante blauwe soort is.
De Rhônevallei wordt zelfs geafficheerd als de bakermat van de syrah. Niet dat alle geleerden het daar nou weer over eens zijn. Daar zijn het ook geleerden voor. Volgens de ene overlevering is de druif vernoemd naar de stad Shiraz, de hoofdstad van het middeleeuwse Perzië, thans het o zo gezellige Iran. En volgens een andere hebben is ie aan zijn zegetocht begonnen vanuit Syracuse op Sicilië, waar ie ooit vanuit Egypte naar toe is getransporteerd toen de Romeinen daar een beetje aan het buurten waren. Dan is daar nog het Griekse eiland Sýra waarvan ook van wordt beweerd dat zijn wiegje daar stond. Maar het feit dat daar nog nooit ook maar een syrahwijnstok is aangetroffen, zet deze stelling enigszins op losse schroeven.
En tot slot zijn daar dus de Fransen. Deze schermen met DNA-onderzoek waaruit zou blijken dat de syrah een kruising is van de mondeuse blanche, een bergdruif uit de Savoie, en de dureza, uit de noordelijke Ardèche. Maar je weet ook: chauvinisme is een Frans woord…Enfin. In de Rhône is de druif onontbeerlijk om er onder andere hun ‘côtes’ te maken.
En niet veel verder naar het Franse zuiden, in de Languedoc en de Roussillon, heeft de druif ook vaste grond onder de voeten gekregen. Heel lang werden we daar niet altijd vrolijk van. In veel gevallen werd syrah daar gebruikt om bulkwijn wat op te peppen of om kleine wijnen schaamteloos te laten profiteren van de hype rondom ‘het wereldmerk’ syrah. Maar gelukkig kennen we ‘door ons werk’ ook ambitieuze boeren die er ronduit heerlijke resultaten mee boeken. Zoals Montaignan. Inmiddels is het alweer het zevende oogstjaar dat we deze mediterrane syrah proeven.
Wederom is dat een lekkere juicy syrah, zoetzure frambozen, een likje pruimenconfiture, die karakteristieke syrah-peperigheid en vlezige tannines. Kortom, wat ons betreft kan er nog wel wat meer syrah in Frankrijk aangeplant worden.
Als ze er dan maar wijnen van maken van deze kwaliteit.