Al jaren roept de wijnindustrie dat een glaasje op z'n tijd echt geen kwaad kan. De WHO stelt dat er 'no safe amount' voor alcoholconsumptie bestaat. Wie heeft er gelijk?
Onlangs vond ik in mijn mailbox een nieuwsbrief met de kop “What Do Neo-Prohibitionists Really Want?”
Eh? Zat ik in per ongeluk in een Trumpiaanse sink hole? Nee, het was gewoon de nieuwsbrief van het wijnplatform Sevenfifty Daily. Maar die term... ‘Neo-Prohibitionists’! Angstaanjagend - met name voor wijnproducenten en drankverkopers.
Op LinkedIn struikelde ik vervolgens over een paar posts van Neerlands’ wijnnestor Hubrecht Duijker, die zich opwond over de eenzijdige berichtgeving over de gevaren van alcohol in Trouw. Met name over de kop die ze boven zijn ingezonden brief (over de voordelen van sommige rode wijnen) hadden gezet: “Alcohol is en blijft aangelengd gif” - een quote van een ander ingezonden stuk, wat de discussiestatus rond alcohol meteen mooi neerzet.
Het is nogal aan de hand. Je kunt geen krant open klikken of het gaat over niet-drinken, zebra striping, alcoholvrije drankjes (mea culpa) of sober clubbing. En met het groeiende groep mensen die ervoor kiest om niet te drinken, groeit tegelijk de onrust binnen de drankindustrie: producenten, importeurs, horeca, wijnschrijvers. Met andere woorden: mensen die een economische relatie met alcohol hebben.
Begrijpelijk.
De laatste jaren wordt de drankindustrie getergd door een lawine aan onderzoeken die de schadelijke effecten van alcohol beschrijven, met als hardste klap de uitspraak van deWHO in december 2022, dat er geen veilige hoeveelheid alcohol bestaat. ‘Zero tolerance’. Klinkt ook eng, vind je niet?
Het artikel “What Do Neo-Prohibitionists Really Want?” behandelt die angst, met name voor mogelijk strengere Amerikaanse richtlijnen voor alcoholgebruik in 2025. Het is nog onduidelijk hoe streng de nieuwe regels worden, maar het zal grote invloed hebben op hoe de industrie zich moet aanpassen.
Er is veel debat over of strengere regulering gerechtvaardigd is.
De WHO zegt dat geen enkele hoeveelheid alcohol veilig is. De industrie noemt dat alarmisme en wijst op “verantwoorde consumptie” en culturele waarde. Intussen beschuldigen beide kanten elkaar van feiten verdraaien en bangmakerij.
Met name de wijnindustrie verweert zich nog regelmatig met onderzoek uit de jaren negentig dat ‘gematigde’ wijnconsumptie gezondheidsvoordelen toedichtte (met name door reservatrol), maar er volgden steeds meer publicaties die claimen dat die voordelen ten eerste niet opwegen tegen de nadelen, en ten tweede dat die voordelen al niet zo hard zijn als men deed voorkomen.
Dit leidt tot verwarring bij de consument.
Wat moet je nou geloven? Want ook hier zijn framing en desinformatie een issue.
Dat Big Alcohol onderzoeken instigeert die focussen op het vinden van voordelen, laat zich raden, maar de WHO - waarom zouden die hierover 'liegen'?
De term die de alcohollobby graag gebruikt om voorstanders van strengere regelgeving weg te zetten als radicale engnekken, is "neo-prohibitionisten" omdat ze doen denken aan de drooglegging (Prohibition) in de VS in de jaren 1920. Daar hangt een vleugje framing omheen. Maar is dat onterecht?
Ik kwam een interessant artikel tegen over een congres ‘Lifestyle, Diet, Wine & Health’ dat in Spanje plaatsvond najaar 2023. De premisse:
Hun claim: sommige temperance-groepen die de WHO adviseren, zoals Movendi International, hebben van oudsher banden met religieuze anti-alcoholbewegingen. Deze groepen zouden hun motivatie opzettelijk verbergen bij hun samenwerking en invloed op de WHO.
De betrokken organisaties zelf wijzen deze beschuldiging af, en stellen dat ze geen volledig verbod willen, alleen betere regulering en bewustwording van de risico’s.
En daar zitten wij – drinkers en niet-drinkers – tussenin, omringd door partijen die ieder een eigen agenda lijken te hebben.
Ten eerste: blijf jezelf actief informeren en wees kritisch op je eigen vooroordelen. (Ben je nu mee bezig!)
Na het doorploegen van tig artikelen van alcoholische Rekkelijken en Preciezen, kwam ik bijvoorbeeld ook een recent onderzoek tegen dat opnieuw voordelen vond van rode wijn tegen hart- & vaatziekten. Het deed me er naast alle andere artikelen over de nadelen, echter niet opeens aan twijfelen of alcohol onder de streep ongezond voor je is. En ook niet aan de richtlijn: hoe meer je drinkt, hoe ongezonder het is. Hóe slecht alcohol precies voor jou als individu is, is alleen praktisch onmogelijk te kwantificeren en kwalificeren.
Ten tweede: laten we ook niet voorbij gaan aan de reden waarom je überhaupt geïnteresseerd bent in dit onderwerp, waarom je zelf minder zou willen drinken. Is het door het WHO-rapport? Of omdat je zelf merkt dat je je met minder alcohol fitter, helderder of gewoon lekkerder voelt? Je hanxiety is tenslotte geen verzinsel.
Of strengere richtlijnen gerechtvaardigd zijn komt neer op de vraag: wanneer prevaleert het collectief belang boven ons recht tot zelfbeschikking? Daar zit de wrijving.
Persoonlijk vind ik dat je zelf moet mogen afwegen of wat je gebruikt (drinkt/rookt/eet), het risico en de prijs die je ervoor betaalt, waard is - dan wel in accijnzen, dan wel met je gezondheid.
Overheden hebben echter de verantwoordelijkheid om de gezondheid van hun burgers te beschermen. Aangezien alcoholgebruik grote maatschappelijke schade veroorzaakt (zoals ziekte, verslaving, verkeersongelukken, huiselijk geweld), kan een verbod worden gerechtvaardigd als maatregel om collectieve schade te voorkomen. Je kunt je bijvoorbeeld afvragen waarom je de verkoop van andere drugs zou verbieden, maar van alcohol niet.
Stevenen we dan langzaam af op een alcoholverbod? Zo'n vaart zal het waarschijnlijk niet lopen, maar in deze absurde tijden durf ik er nergens meer mijn hand voor in het vuur te steken.
Ik hoop het niet. Alcohol mag dan een verhoogd risico geven op zeven soorten kanker, het zijn wel jouw zeven soorten kanker.
(dit artikel van Esmee Langereis verscheen oorspronkelijk op What To Drink, het platform wat is overgegaan in De Grote Hamersma Alcoholvrij)
Wat is toch die wine proxy of wijn-proxy waar iedereen het over heeft? Alcoholvrije wijnen? Niet echt. Ik leg het uit. Wijn-proxy’s zijn vaak verpakt in een klassieke wijnfles en worden gedronken op...
Hoeveel alcohol en suiker zit er nu eigenlijk écht in alcoholvrij bier of wijn? Sinds ik niet meer drink snap ik hoe veganisten zich moeten voelen. Het is niet wat je doet, maar wat je _niet_ doet &#...
Plaimont is een coöperatie van wijnmakers waarvan de wijngaarden zich uitstrekken van de voet van de Pyreneeën tot in het heuvelland van Gascogne. Binnen de coöperatie bewerken 800 familiebedrijven...
Eéntje bij het eten kan geen kwaad. Toch? Nou.. Al jaren roept de wijnindustrie dat een glaasje op z’n tijd echt geen kwaad kan. De WHO stelt dat er ‘no safe amount’ voor alcoholcon...
