Witte druif van GAILLAC. Dialect voor loin de l’oeil, in officieel Frans: ver uit het oog. ‘Oog’ niet als wat je in je hoofd hebt, zoals zelfs de OXFORD denkt, want die zegt net als andere vrolijk ‘ver uit het oog’ zonder verdere uitleg, maar de ogen van de wijnstok, de knoppen waaruit twijgen en daarna trossen groeien. De tros hangt bij de len de l’el aan een lange twijg, ver van het oog, vandaar.
Niet ontbloot van finesse, zegt GALET, en daar heeft hij gelijk in. Over len de l’el kan alleen al qua spelling langdurig getwist worden. Len de l’el is de officiële naam, maar ’t wordt ook vaak geschreven als loin de l’oeil, wat de Franse vertaling is van z’n dialectnaam, die ‘ver van het oog’ betekent. Het oog van een druivenrank is de plek waar later een tros gaat groeien, en len de l’el heeft lange twijgen: de ogen zijn ver van de stam. Hij wordt samen met MAUZAC BLANC gebruikt voor droge witte wijnen, en in z’n uppie om bijzonder zoet te maken.