Volgens sommige Napolitaanse chauvinisten werd druif fiano al door PLINIUS genoemd, voor hij onder de Vesuvius-uitbarsting verdween, maar aangezien het niet meer dan hoopvol gedagdroom is dat de apiane waar Plinius tweeduizend jaar geleden over schreef dezelfde druif is als de huidige fiano, geldt als oudste vermelding 1240. Ook nog heel respectabel. Nadat hij eeuwenlang overal daar rond Napels in CAMPANIË te vinden was moest hij rond 1970 toch van uitsterven worden gered. Nu is deze bijna vergeten druif en ander Napolitaans wit in kleine kring reuze geliefd. Diverse plaatselijke wijnboeren noemen ’m met kenmerkende Italiaanse bescheidenheid zelfs de beste druif ter wereld. Dat is misschien wat overenthousiast, maar je kunt er zeker lekkere wijn van maken. Zacht en rank, geurend naar een mooi voorjaar met een takje munt achter ’t oor, en kittige zuren om de weelde aan fruit te schragen. Drinken bij Mary Beards Pompeii.