Pieracci. Eigenzinnig baasje. Houden we wel van. Helemaal als ze lekkere wijn maken. Dat doet-ie al met zijn Bandol-rosé door daar fiks wat van nadrukkelijke druif mourvèdre voor te gebruiken. En terwijl buurtgenootjes vaak aan het blenden slaan, maakt hij zijn witte Provence-witte volledig met rolle. Evenals bij zijn rosé is ook hier de rokerigheid opvallend. Signature? Kettingroker? Gitanes? Bastos? Gauloises? Geen idee. Kan het niet meer thuisbrengen. Dat ik zelf nog rookte is alweer zo lang geleden. Volgens mij drukte ik mijn laatste peuk uit op een camping aan de Franse zuidkust. En in een tentje slapen heb ik al veertig jaar geleden afgezworen. Enfin. Gestopt met drinken ben ik niet. Nog maar eens even een nipje nemen. Mooie zuren, zo eigen voor de druif. Ik volg ook de rondingen van een kleine perzik, een gedroogde abrikoos, en beland dan in een zacht bedje van zuidelijke kruiderij. En gelukkig bevindt zich dat niet in een tent.