Misschien is het meest lezenswaardige Nederlandse tijdschrift over eten en drinken wel Bouillon! Magazine, een kwartaalblad dat ‘leesvoer voor lekkerbekken’ biedt. Van snobisme is nimmer sprake, en er ook niet wordt geschroomd om kritisch naar het eigen metier te kijken. ‘Mooi natuurlijk al die aandacht de laatste tijd voor eten en drinken, maar wel erg veel,’ mijmerde hoofdredacteur Will Jansen in een uitgave al eens.
Daarin liet hij ook John Lanchester aan het woord. De eetschrijver van The New Yorker en The Guardian meende dat foodtrends dom en oppervlakkig zijn: een hype. Gaat vanzelf over, verzekerde Jansen ons in zijn hoofdredactioneel commentaar. Hij dacht er echter niet aan om zijn blad al op te heffen. ‘We blijven gewoon doorgaan u mee te nemen naar de onverwacht mooie dingen rondom eten en drinken.’
Aldus bood dat nummer een kijkje achter de schermen van De Pasteibakkerij van voormalig culinair journalist Diny Schouten en Floris Brester. Met veel belangstelling las ik over wijn uit de Himalaya. En ik bladerde tegen een oude bekende aan, Remke de Lange, wijnjournalist en vinoloog. Haar proeven van bekwaamheid heb ik eerder in zowel droge als vloeibare vorm tot mij genomen. In 2013 schreef onze landgenote Tussen de druiven, een vermakelijk boek waarin zij verslag doet van haar verblijf onder de wijnmakers in Australië.
Tijdens het lezen proefde ik Rem’s Row 2010, zelf gemaakt van een eigen rijtje shirazdruiven in McLaren Vale. Haar bijdrage gaat nu echter over biologische wijn in het algemeen. Er zijn cijfers, ranglijsten en weetjes. De Lange probeerde bovendien de wirwar van vele ‘groene’ keurmerken te ontwarren. Dat zij daarbij die van NASAA over het hoofd heeft gezien, neem ik haar niet kwalijk. Voordat ik kennismaakte met Paxton was deze Australische biodynamische certificering mij ook onbekend.
Maar door deze blend van shiraz-grenache vergeet ik ’m niet meer. In alles het tegenovergestelde van de Australische rode door restsuiker platgewalste eenheidswijnen die ons overspoelen. Ruig, wild fruit in plaats van opgepoetste vruchtjes in plastic supermarktbakjes. Bitters en zuren in plaats van zoetjes en knievallen. Wilde gisten in plaats van gecultiveerde smaakmakers. Bouillon!-wijn.