Flink studeren. Dan heb je op een gegeven moment wel die kleine vierhonderd druiven onder de knie die in Italië tot wijn leiden. Denk je alles gehad te hebben, gaat er weer een producent aan de slag met een druif die je nog niet was tegengekomen: de bianchello. Kun je weer opnieuw beginnen. Wijnmaker Rossano Sgammini meent dat hij op aarde is om wit van deze grote onbekende te maken. Er lopen wel gasten in het ondermaanse rond die veel minder verheffende doelen nastreven. 

Welaan, bianchello, een druif die je sowieso al niet vaak tegenkomt. Kleine hoeveelheden in de buurt van Ancona, en nog zo wat verdwaalde plotjes in het midden-oostelijk deel van Italië. Sgammini maakt er verrukkelijk wit van wijngaarden die de boorden van de rivier de Metauro wat extra betekenis geven. Bloemig, bitter-prikkelend, zuurverstuivend en ongekend sappig. Extra peperigheid op de afdronk deze reis. De eeuwige student toont zich tevreden met de wetenschap dat hij nooit afstudeert. 

Inmiddels wordt de kennis nog wat verrijkt dankzij de inbreng van deze 2019-oogst. De importeur is bovendien zo vriendelijk om de naam even te duiden. Crespaia is een combinatie van de kabbelende oppervlakte van de zee (‘intercrespature’), en het woord ‘aia’, wat boerenerf betekent. ‘Kippenvel volgt als je deze wijn hebt geproefd,’ belooft hij vervolgens. Klopte. Niet veel later zette mevrouw Hamersma een kip uit de oven met kruiden en citroen in zijn binnenste op tafel. Combineerde opmerkelijk goed.