Ziet er vrij non-descript uit. De naam Bianco del Veneto helpt ook niet echt. Daar kan je nog alle kanten mee op. Maar smaakt gelukkig allerminst verlegen. We moesten even speuren om deze Bianco te ontleden, maar het is gelukt.

Farina is de naam van de producent en die heeft zijn casa staan in Valpolicella, onder de naam van deze streek mag uitsluitend rood op de markt komen. Vandaar de declassering tot het niveau van Bianco Veneto IGT. Had de winery nou in het nabijgelegen Soave gestaan, dan was het een ander verhaal geweest.

Dat verklaart ook de aanwezigheid van de druif garganega. Soave-ganger bij uitstek. Hij wordt bijgestaan door sauvignon blanc en chardonnay.

En dan tenslotte de term appassilento. Een knipoog naar appassimento natuurlijk. Maar als je het woord uit elkaar haalt krijg je zoiets als: ‘a passo lento’. In een rustig tempo. Dat slaat dan weer op de vergisting. Met als resultaat extra smaak met behoud van frisheid.

Proef groene appel, perendrups, grapefruit, meloen en abrikoos met frisse, knapperige zuren. Dat misstaat niet als aperitief of in combinatie met Italiaanse voorgerechten. Een iets frissere uitstraling van het etiket zou ook niet misstaan.

Ter positieve afsluiting: in prijs verlaagd. Bewonderenswaardig. Zeker in deze tijden. Dat verdient een ster!