De Old Vines Tempranillo zijn volgens het achteretiket niet stokoud, maar mogen zich toch zeker oude stokken noemen: ruim veertig jaar geleden geplant, zegt het etiket. Dat schreven ze een oogstjaar geleden ook, dus ze naderen nu de 45. Middelbare leeftijd, was dat vroeger voor mensen, die grofweg dezelfde levensverwachting hebben als wijnranken.

Wel treurig dat je na ruim veertig zomers en winters, lentes en herfsten, na bijna 45 x 365 dagen weer en wind en vooral veel verzengende zonnebrand voor een grijpstuiver in het schap staat.

Komt doordat Campo de Borja nog steeds een onbekende streek is, komt doordat ze hier in het groot produceren, komt misschien door duistere machinaties van griezelige economische grootmachten.

Problemen die u allemaal vergeet zodra u een glas geniet van deze spotgoedkope Spanjaard vol rijp kersenfruit en specerijengeuren, zo gul en soepel en toch ook met fijn wat beet.