Grüner Veltliner von der Hochkultur. Dat vraagt om wat uitleg. De stokken worden dan wat verder uit elkaar geplant, en hoog opgebonden tot ze bijna anderhalve meter hoog reiken. Dat scheelt een hoop rugpijn voor de snoeiers en plukkers, denk je dan. Maar het scheelt vooral ook veel vorstschade. Denk maar aan het fenomeen 'vorst aan de grond'.

Met rechtere rug geplukt, maar belangrijker nog: recht in de leer van het maken van een goede grüner veltliner. Mooi van kleur, zo licht strogeel.  Zacht droog, met appels, peren en ook wat perziken, mooie zuren, klein kiezeltje en dito pepertje. En duurzaam!