Promara. Curieuze druif.

Introvert en autochtoon. Onbekend, zeldzaam, bijkans vergeten maar inmiddels herontdekt. In ieder geval op Cyprus, al wordt ie nog niet 'breed uitgemeten': slechts 1 procent van het wijngaardareaal is ermee beplant. Een deeltje daarvan staat bij Makarounas.

De winery is een van de slechts vijftig kleine producenten die het eiland telt en werkt daarbij bijkans fundamentalistisch biologisch. Een begrip als 'natuurwijn' duikt dan al snel op. Wordt onderstreept door de claims op het achteretiket: 'ungrafted vines' en 'natural fermentation'. De amforabelofte doet de rest.

Een keer eerder beoordeelden we er eentje. Daarover noteerden we destijds: 'Vergelijken? Witte jura van of met savagnin ontmoet godello sobre lías, kaatst met colombard en zijn zuren, sluit een ziltverbond met de palominodruif, kruist een kruisbes met loiresauvignon en trekt een kalkspoor met chablischardonnay.'

Kortom, een hoop te beleven met dank aan deze kleine onbekende die ook nog wat bittere sinaasappelschil snippert en wat in zoute citroen knijpt.