Bruno Cavallaro hoeft zich maar te bekommeren om één wijn. En nog roept ie dan de hulp in van zijn twee zoons, Giorgio en Frederico. En een kudde schapen die helpen het onkruid op een natuurlijke manier te bestrijden op Croce del Moro, een heuvel in Rosaro, tevens een van de 25 crus van Castelli di Jesi. Zodoende ook: Classico Superiore.

Kost zodoende ook wat meer dan de doorsnee-verdicchios die in de supermarkt te vinden zijn, vaak in zo'n halfslachtige amforafles. Maar meteen even à décharge: die vaak overigens ook al gewoon goed zijn voor hun vaak geen geld.

Maar die van Cavallaro is beter. Veel beter. Niet alleen omdat ie in een fatsoenlijke fles zit maar omdat het inderdaad een superiore bianco is. Met een bijna vlezige, ronde stevigheid, gul sap, fijne bitters, amandeltjes, abrikoos eindigend in een soort aangename, bijna rulle droogheid en met de frisheid van citroenzest.

We want Moro.