Gusbourne proefde ik met De Grote Hamersma-scribent Job Seuren, in het dagelijks leven sommelier van Zoldering. De verwende liefhebber kent dat als een buitengewoon aan te raden adres. Temeer omdat ze daar ook zijn collega Rianne Ogink op de vloer (en in de wijnkelder) weten. En dat is nou typisch zo’n jonge sommelier die ieder moment aangrijpt om haar dorst naar informatie te lessen. Overigens doet zij dat inmiddels in Bordeaux waar ze wijn is gaan maken.  Enfin, je begrijpt, zij proefde ook mee.  Want wanneer krijg je nou de kans om Engelse kwaliteitssparkling tot je te nemen?

Welaan, wat noteerde ik zo al voor soundbites, om maar even in de landstaal van Gusbourne te blijven? ‘Goed gemaakt.’ ‘Strakdroog.’ Veel wit fruit, discrete notigheid, goede zuren.’ ‘Presenteert zich als een goede champagne van een kleine kwalitatieve producent.’ Wat dat laatste betreft: de blend is er naar en de prijs ook. Ook de uitstekende rosé heeft overigens de grenscontrole weten te passeren.