Roero. Als we deze regio in Piemonte al kennen dan is dat vanwege zijn wit van de arneis.

Maar weet dat het ook de thuishaven is van thuisdruif nebbiolo. En het huis Correggia kan er zeer goed mee uit de biologische voeten. Zeer beschaafd en elegant rood dat zich - als we het toch over de grote wijnen van nebbiolo hebben-  eerder associaties oproept met de 'vrouwelijke' barbaresco dan met de 'mannelijke' barolo.

Thee. Rozen. Rozenbottels. Maar ook sappige jeugdtannines, de karakteristieke hoge zuren. Zure kersen. Een duwtje trekdrop. Het bittere van lof. Niet al te rijpe bramen. Lichtvoetig en toch zo gevuld. Zou een en ander mede te danken zijn dat hier in Roero een vrouw aan het roer is?