Grüner veltliner is inmiddels een wereldster, menig liefhebber weet nu net zoveel van weissburgunder als van chardonnay, maar Oostenrijks rood moet nog een beetje in de mode komen. Maar we doen ons best.

Dat spätburgunder dezelfde is als pinot noir begint te dagen, en dat je van die druif in Oostenrijk en Duitsland wijnen kan vinden voor prijzen waarvoor ze in Bourgogne niet eens hun nest uitkomen, maar die andere druiven, die blijven nog verborgen.

En dat vinden wij van De Grote Hamersma jammer. Neem nou druif blaufränkisch, een heel oude Oost-Europese soort. Fränkisch, zo heten de betere druiven zo’n duizend jaar geleden, de druiven uit het Frankische rijk. Karel de Grote enzo. Blaufränkisch: een donkere Frankische druif. Preciezer dan dat weten de druivengeleerden het nog steeds niet. Maar dat ie een steeds grotere reputatie aan het verwerven is, weten we inmiddels wel. Met dank aan een Weingut zoals Wellanschitz, sinds kort ook biologisch producerend. En dat is niet alleen gut voor moeder Aarde maar ook gut voor de liefhebbers.

Van soepel rood fruit, een spoortje tabak, wat kruiden. Lichtvoetig, toch karaktervol. Wijn om uitvoerig na te proeven. En nog eens in te schenken. En te proeven. Met name bij deze 2023 oogst valt dat aan te bevelen, het jaar van de perfect rijpe blaufränkisch-druiven, met een aangename zoettoon en verfijnde tannines.