Het achteretiket. Immer een bron van inspiratie voor de wijnschrijver die inspiratie zoekt en niet alleen maar wil neerpennen dat de wijn in kwestie voor menselijke consumptie geschikt is. 

Zo wordt deze rosé de nodige kwaliteit toegedicht, omdat - en sta ons even toe dat we het vanuit het Spaans en Engels even in het Nederlands vertalen - 'meer dan 100 jaar geleden, in 1877 (dat is overigens al bijna 150 jaar, maar dit geheel terzijde) Don Miguel Martínez de Berberana bodega Berberana stichtte. Door de meest ambachtelijke wijnmaakmethodes wist hij zijn bodega tot een van de meest prestigieuze van Spanje te maken.'

Tja, dan kijk je toch ineens met heel andere ogen naar een rosé van maar € 3,99. 

'Hoe is het mogelijk?' denk je dan. 

Want bij 'ambachtelijk', 'prestigieus' en bijna anderhalve eeuw ervaring verwacht je toch heel andere prijskaartjes. En misschien ook wel een andere wijn dan deze vrolijke fruitvriend. Eentje die zich weliswaar voorstelt als 'Dragon' maar niet ruikt naar zwavel, vuur en ongedierte maar meer naar kauwgomballen, frambozen-Fruitella en zure matjes. En bovendien ook een beetje zo smaakt. Het lijkt alsof we een beetje de draak met hem steken maar dat doen we niet. Want met deze rosado is niks mis. Wel goed koelen. Dan wordt ie nog meer voor menselijke consumptie geschikt.