De familie Morgante, die Don Antonio het levenslicht heeft doen zien, heeft al vijf generaties lang druiven onder haar hoede. Die waren heel lang een anoniem lot beschoren. Ze gingen er per kilo uit in plaats van per fles met een eigen etiket. Samen met zijn zonen Carmelo en Giovanni gooide Antonio Morgante in 1994 het roer om. Zelf maken. Zelf opvoeden. Op eigen, vaak perfect gesitueerde percelen rondom Grotte. Mooi verhaal. Maar de wijn is nog beter.

Een opeenstapeling van geuren en smaken. Van een hoog soortelijk gewicht echter zonder zwaar te worden. Cassis, cacao, kersen, kruiden. Teasende zuren, vermildende bitters, een vermoeden van zoet, de rijpe tannines.

De verschuiving van lagen. De stijgende verbazing. De zich uitstrekkende afdronk. 'Mooiste nero d’avola die ik dit jaar proefde,' schreef ik over de 2015. Daar neem ik vooralsnog met deze 2016 geen woord van terug. Maar je weet natuurlijk nooit wat er nog gaat komen. Je bent de eerste die het weet.